امیر سماواتی تهیه کننده موفق جشنواره سی و یک که با فیلم«دربند» تجربه خوبی را به یادگار گذاشته است امسال با کارگردان جوان و فیلم «پنج ستاره» مهشید افشارزاده به جشنواره سی و دو آمد.
«پنج ستاره» اولین فیلمی است که مهشید افشار زاده بازیگر سینما کارگردانی کرده است. شهاب حسینی، مریلا زارعی، طناز طباطبایی و… بازی کردند. مهشید افشارزاده بازی در فیلمهای سینمایی «افسانه آه»، «بچه های طلاق»، «توفان شن»، «عیار ۱۴» و … را در کارنامه دارد.
منتقدان «پنج ستاره» را خانوادگی ترین فیلم اجتماعی جشنواره نام گذاری کرده اند و از اولین تجربه افشار زاده استقبال کرده اند.
«پنج ستاره» آغازی کاملاً خانوادگی دارد و سپس به حضور اجتماعی این خانواده می‌پردازد؛ وقتی دختر یک خانواده سه نفره در دانشگاه آزاد قبول می‌شود و تأمین هزینه‌های دانشگاه به عنوان مشکل اصلی پیش روی آنها قرار می‌گیرد. فیلم برای ورود به قصه در جاهایی لنگ می‌زند، به خصوص در ترسیم فضای دانشگاه و ثبت نام قدری ضعیف است.
به تصویر کشیدن یک خانواده شرافتمند از طبقه کارگری که تمام زندگی خود را با کار کردن و کسب روزی حلال سپری کرده و فرزندانی سالم و تحصیل‌کرده را به اجتماع تحویل داده است، اتفاق خوب و خوشایندی است. شرمنده نبودن مریم از شغل والدین و برعکس افتخار کردن به داشتن چنین پدر و مادری، و بیان این مسئله به دوست پولدار دانشگاهی‌اش، از نقاط مثبت فیلم است.
نمایش رابطه خوب مریم با پدر و مادرش و به تصویر کشیدن مصادیقی از این محبت در بین مریم و پدرش در مراحل ثبت‌نام دانشگاه و یا خرید موبایل برای مریم توسط پدر علی‌رغم مشکلات مالی و یا مواجهه مریم با شغل مادرش برای اولین بار و دلسوزی دخترک برای دستان خسته مادر؛ از جمله تصاویری است که سینما و تلویزیون امروز برای الگوسازی به آن نیاز دارد. تأکید بر مردانگی و غیرت و حفظ آبروی افراد بی‌پناه، توسط یک جوانمرد به نام رضا وحیدی نیز قطعاً نقطه‌عطف این فیلم به لحاظ محتوای قصه است.
با تمام محتویات خوبی که این قصه با خود دارد برخی سکانس ها و شخصیت ها بیهوده در داستان گنجانده شده اند و مخاطب تا پایان از دلیل حضور آنها متعجب خواهد بود.
حضور دوست مریم که لیلا بلوکات آن را بازی کرده است در بسیاری از سکانس ها بیهوده بوده و تاثیر حضور این کاراکتر پولدار در کنار مریم به درستی پرداخت نشده است.
قصه تکراری و پرداخت ضعیف اما سرشار از پیام های اخلاقی «پنج ستاره» حرکت خوبی بود که می توانست با فیلمنامه و کارگردانی بهتر موثرتر واقع شود و نکات اخلاقی مثبت آن بیشتر دیده شود.
